“Bir yaşamın bir düşe eklenmesiyle, bir düşün yaşamdan çıkarılmasının hiçbir ayrım yok.”
“Akıl hastanesinde gidişat üzerine sorgulamada: ‘Hepiniz bir gün buraya geleceksiniz, gelecek, geleceksin, geleceksiniz, gelecekler’ demiş.”
“Kafka, insan vücudundaki karanlığı görmüştü yalnızca, ışığı, aydınlığı gözden kaçırmıştı.”
“Çöl renginde bir elbise giydim.”
“Kentlerin havaalanlarından çok düşalanlarına gereksinimi var. Yeni düşalanları yapılmalı, olanlar restore edilmeli ya da tümden yok edilmeli.”
“Çıkış yolu mu? Arka pencere hangi gezegene açılır? Baktığı yer yakın bir beyaz duvar kısaltılmış uzunluk…”
“Geliyorlar, bu evde doğan yeni bir ölümü görmeye; koşarak, düşe kalka, yuvarlanarak, sürünerek… Nasıl olursa olsun; görmek için bu eski dostların yeni cesetleri ve göstermek için kendi dirimlerinin kıvılcımlarını- geliyorlar! Uyuyan arzunun düşün imgelemenin anlağın belleğin leş kokularını duymaya geliyorlar. Ölüm sessizliği toz ve küf kokan evden ayrıldıklarında seviniyorlar canlıyız diye.”
“Emek-üretim-aşk-tükeniş.”
“Yaşam öykülerine uzaktan baktığımızda algıladığımız, kurmaca ve gerçeklik alaşımının aşılamazlığı.”
“Üzerimden trenler, kamyonlar, tırlar ve tüm araçlar geçiyor sana doğru yürürken bu sonsuz evcilik oyununda.”
“Dilsizliğimi, uzam ve insanın eksikliğinin genliğinde öğrendim.”
“Çölgörmüş bir hali var.”
“Hayatın neresinden dönülse kârdır.”
Nilgün Marmara, Kırmızı Kahverengi Defter’den (Telos Yay., 1994) alınmıştır.